HANİ O ESKİ GÜNLER

Tüterdi tezek yanan bacalar direk direk
Kimisi kerpiçten kimiside çömlekten
Umutlu insanlar iylik için atardı yürek
Gerçi nereye gitse kurtuluş yok ölmekten

Tanyeri ağarmadan duyulan horozun sesi
Kesilmezdi gece havlayan köpeğin öfkesi
Ahırda yanar ağaçları boyardı çıranın isi
Nereye gitti bilemiyom bunların hepisi

Karakış gelir yerlere serilir bembeyaz halı
Hazırlanır öküzün topu ineğin sıcak yalı
Hocanın kızı ebemin belindeki dokuma şalı
Nasıl viran oldu isli örtmemizin öksüz kapısı

Hani tatlığımız nicoldu oturduğumuz tandır
Kapama yaptığımız testimiz kayıp çoktandır
Kayıp ettik bereketi bu ceza bize haktandır
Mimar yapmıştı sanki basmada huğnün yapısı

Ondört numara lambada yanardı parlak ışığım
Sapı yanık çömçeminen ökçeli şimşir kaşığım
Deveboncuğu takılıydı kundağımınan beşiğim
Kayboldu adetlerimiz elimizden alındı tapusu

FERİDUN TÜRKMEN.
Öyküleri ve Türküleri İle Kalecik Kitabı.1999

SİTE YÖNETİCİSİMEHMET KASIMOĞLU