ÇERÇİ HÜYÜĞÜNE
Çerçinin hüyüğü senin adın var ünün var
Davar sürüleri yatar yanında iki inin var
Eey yalan dünya elbet seninde sonun var
Söylesene buradan kimler konup göçtüler
İbinin çeşmesi akardı eteğinden döşünden
Eser kalmamış senin mezarından daşından
Sual eylesem haberin varmı ola yaşından
Anlat bakalım kimler ekmeğini yeyip içtiler
Giden yolcular dönerde senin boyuna bakar
Üzerliklerin gülünü açar papatyaların kokar
Moturlar toprağını sürerken temelini yıkar
Buralardan kervanlar eğleşipde mi geçtiler
Kayadan oyulmuş evler senin varlığına delil
Duruşun bek masum bakışlarında çok melul
Nerede Kalecikli hacıbey doyduklu hacıhalil
Onlardamı buralardan geldiler de geçtiler
Senin yurdundan geçen yolunu sökmüşler
Yanı başına çeşme yapılmış söğüt dikmişler
Daşın toplanmış yolun kenarına dökmüşler
Şimdi tarla olmuşsun senide mi ekip biçtiler
Tepeni taşını toprağını kaçzamanda yığdılar
Mancınığınan atıp tokmağınan mı döğdüler
Nice padişahlar sultanlar sana boyun eğdiler
Onlarda mı senden ayrılıp ahiralemi seçtiler
Cengizhanın yaptığı zulümü sende gördünmü
Büyük iskenderin ordusuna çadırı kurdunmu
Tevellüdün kaç senin bir bilenden sordunmu
Onlarda mı senin beylerini kılıcınan biçtiler
Hesabını yapamadım aklım ermedi ki yaşına
Medeniyetlere mesken oldun emeğin boşuna
Tarihi niye yazmadılar ola mezarıyın taşına
Seninde mi benim gibi yaralarını açtılar
Çerçi hüyüğü senin için yazdım bu destanı
Boyraz tarafına dikmişler bağa ile bostanı
Hayırsız dünyadan ayırmışlar senin hıstanı
En sonunda seninde boyuna kefenin biçtiler
NOT;Doyduk köyü ile Kalecik köyü hududunda bulunan tarihi bir eser olarak milattan önce yaşayan kavimlerin mekanı çerçi hüyüğüne hitabımın tezahürü olarak kaleme aldım.
Feridun TÜRKMEN
14.04.2012