ANADOLU AŞİRETLERİ TÜRKMEN VE YÖRÜK GRUPLARI

ANADOLU AŞİRETLERİ TÜRKMEN VE YÖRÜK GRUPLARI

	Yörük ve Türkmen grupları	Cemaat Adedi	Hane Sayısı	Mücerred	Bulundukları Bölgeler
1	Ak Keçilü Yörükleri	187	9.874	2.091	Birecik, Kütahya, Mardin
2	Ak koyunlu Türkmenleri	228	9.070	2.193	Afyon, Bozok, Kütahya, Uşak, Sivas
3	Akçaköy Yörükleri	28	332	159	Saruhan
4	Ali Beğlü Taifesi	73	1.725	528	Adana, Bozok, Tarsus
5	Andırın ve Haruniye Yörükleri	55	1.103	537	Adana, Kars-ı Maraş, Maraş, Özer
6	Arslan Ali Taifesi	22	867	281	Sivas
7	Atçeken Yörükleri	1.911	35.576	5.638	Afyon, Aksaray, Akşehir, Eskişehir, Karaman, Konya, Niğde, Urfa
8	Avşar Taifesi	137	5.006	1.461	Adana, Bozok, Haleb, Kozan, Kütahya, Şark Vilâyeti, Uşak
9	Ayrı Tamlu Taifesi	45	1.441	476	Dulkadır, Kars-ı Maraş, Kozan
10	Balasanlu Taifesi	24	418	174	Malatya, Samsad
11	Bayındır Taifesi	90	2.419	630	Adana, Tarsus
12	Boylanlu Taifesi	12	243	147	Malatya, Samsad
13	Bozca Todurga Taifesi	76	1.975	445	Tarsus
14	Bozdoğan Yörükleri	119	2.909	1.368	Adana, Aksaray, Karaman, Tarsus
15	Bozkırlu Yörükleri	110	2.438	919	Aksaray, Ankara, Karaman, Kırşehir, Konya
16	Bozulus Türkmenleri	708	35.226	7.381	Ankara, Birecik, Bozok, Diyarbekir, Dulkadır, Erzurum, Kilis, Maraş, Sivas, Siverek, Urfa
17	Bulgarlu Taifesi	55	1.253	454	Adana, Karaman
18	Çakallu Taifesi	16	342	180	Besni, Malatya
19	Çokun Taifesi	99	3.448	927	Adana, Özer, Sivas
20	Çömlek Taifesi	14	498	116	Adana
21	Çullıyan Yörükleri	259	8.265	2.313	Aydın
22	Danişmendlü Türkmenleri	379	12.318	444	Adana, Afyon, Aksaray, Ankara, Aydın, Ka­raman, Kayseri, Kırşehir, Maraş, Sivas, Tarsus
23	Dulkadırlı Türkmenleri	1.923	51.534	9.140	Adana, Ankara, Antakya, Antep, Besni, Bire­cik, Bozok, Diyarbekir, Ergani, Kars-ı Maraş, Kayseri, Kozan, Malatya, Maraş, Özer, Sivas, Urfa
24	Dündarlı Yörükleri	196	6.110	1.713	Adana, Aksaray, Karaman, Niğde, Sivas
25	Eğlenlü (Eğlen-oğlu) Taifesi	47	1.203	307	Kars-ı Maraş, Kozan
26	Elbistan Yörükleri	20	419	196	Maraş
27	Ellici Yörükleri	395	5.288	2.085	Adana, Aydın, Bursa, Karesi, Kütahya, Mani­sa, Saruhan
28	Elvanlu (Elvan) Taifesi	120	2.923	633	Tarsus
29	Esenlü-i Eredna (Ertana) Taifesi	156	3.976	1.176	Tarsus
30	Eymir Hanlı Taifesi	15	268	64	Tarsus
31	Gökçelü Taifesi	96	2.456	720	Tarsus
32	Günerli Taifesi	46	1.225	397	Tarsus
33	Haleb Türkmenleri	1.084	45.810	16.787	Adana, Antep, Birecik, Diyarbekir, Halep, Hama, Kilis, Malatya, Maraş, Sivas
34	Haymene Yörükleri	776	19.608	5.531	Aksaray, Ankara, Ereğli, Karaman, Koçhisar, Konya, Niğde, Sivrihisar, Tarsus
35	Horzum Yörükleri	113	5.273	734	Aydın, Denizli, Menteşe, Muğla
36	İçel Türkmenleri	2.392	68.147	28.786	İçel, karaman, Niğde
37	İskender Beğ Yörükleri	47	2.242	171	Menteşe, Muğla
38	İslâmlu Yörükleri	73	1.826	487	Kayseri
39	Kara Keçilü Yörükleri	303	10.768	3.396	Birecik, Konya, Mardin
40	Kara koyunlu Türkmenleri	314	10.673	2.079	Aydın, Bozok, Eskişehir, İzmir, Menteşe
41	Kara Ulus Taifesi	225	1.610	711	Urfa
42	Karacalu (Karacalar) Yörükleri	120	1.590	479	Biga, Bursa
43	Karaçorlu Türkmenleri	33	359	4	Erzurum
44	Karaisalu Taifesi	265	6.257	1.818	Adana, Karaisalu
45	Karı Kışlalu Taifesi	31	2.074	720	Adana
46	Kasaba Yörükleri	118	3.637	627	Ankara
47	Kavurgalu Taifesi	127	2.746	1.056	Adana, Bozok, Kozan, Özer, Sivas, Tarsus
48	Kılcan Yörükleri	139	6.076	756	Kütahya, Konya, Karaman, Hamid
49	Koçhisar Yörükleri	23	509	182	Koçhisar
50	Kosun Yörükleri	418	10.701	3.129	Tarsus (Kosun)
51	Köstere Yörükleri	121	2.657	453	Kayseri
52	Kuştemür Yörükleri	280	6.038	1.567	Konya Eski il, Tarsus
53	Kuzviran Yörükleri	23	1.153	61	Menteşe (Köyceğiz)
54	Maraş Yörükleri	3.464	61.380	28.853	Adana, Adıyaman, Antep, Besni, Birecik, Bozok, Çorum, Kars-ı Maraş, Kilis, Malatya, Maraş, Özer, Sivas, Tarsus
55	Marmaracık Yörükleri	13	181	73	Saruhan
56	Menteşe Yörükleri	37	1.860	108	Menteşe
57	Milli Taifesi	16	989	278	Çemişkezek, Kilis, Mardin
58	Mukataahane Yörükleri	24	266	256	Saruhan, Manisa
59	Oğul Beğlü Taifesi	11	255	74	Özer, Tarsus
60	Orhan Beğlü Taifesi	150	3.283	1.069	Tarsus
61	Pasyan Taifesi	120	3.272	835	Berazi, Diyarbekir, Savur
62	Rum (Anadolu) Yörükleri	18	184	15	Bozok (Yozgat)
63	Saruhan Yörükleri	1.367	8.491	5.516	Saruhan (Ilıca, Gördüs, Güzelhisar, Manisa, Menemen)
64	Savcı Hacılu Taifesi	127	3.415	1.168	Adana, Kozan
65	Sındırgı Yörükleri	34	195	11	Karesi, Sındırgı
66	Sivas Türkmenleri	28	729	271	Sivas, Uşak
67	Sonisa Yörükleri	14	428	242	Niksar, Sivas, Sonisa
68	Söğüd Yörükleri	19	501	196	Biga, Bursa
69	Şam (Şam Bayadı) Yörükleri	95	2.426	316	Bozok, Gedük, Sivas
70	Taceddinlü Taifesi	16	931	223	Ankara, Bacı Kaz.
71	Taşköprü Yörükleri	62	1.542	754	Kastamonu, Taşköprü
72	Teke Türkmenleri	462	18.009	4.626	Antalya (Elmalı, İğdir, Kalkanlu, Karahisar, Kaş, Milli Nah., Muslu Nah.), Aydın (Sart, Sultanhisarı, Tire, Silifke), Maraş, Menteşe, Tarsus
73	Terkemiş Yörükleri	38	1.758	290	Hamid, Gölhisar
74	Toylu Yörükleri	34	1.399	125	Kütahya
75	Turgud Yörükleri	154	4.149	490	Akşehir, Karaman (Turgud, Saidili)
76	Turhal Yörükleri	20	588	209	Tokat, Turhal
77	Ulaş Taifesi	216	5.077	1.597	Adana (Yüreğir), Tarsus, Kosun, Ulaş
78	Ulu Yörük Taifesi	1.437	41.001	23.199	Amasya, Ankara (Ayaş, Beğpazarı), Bozok, Budaközü, Çorum, Eskişehir, Mihaliç, Sivas, Sivrihisar, Sorkun
79	Uluborlu Yörükleri	8	84	-	Hamid, Uluborlu
80	Yaban Eri Türkmenleri	69	3.081	1.034	Sivas
81	Yahyalu Yörükleri	222	7.736	2.862	Adana (Karaisalu, Sarıçam), Aydın, Bozok (Boğazlıyan), Develi, Karahisar, Kayseri, Niğde, Tarsus, Ürgüb
82	Yakublar Yörükleri	8	99	47	Karesi, Pınarhisar
83	Yeni il Türkmenleri	12	605	17	Sivas
84	Yenişehir Yörükleri	185	3.480	1.237	Aydın (Alaşehir, Arpaz, Birgi, Bozdoğan, İzmir, Sultanhisarı, Tire, Yenişehir), Hamid (Eğirdir), Kütahya (Kula), Menteşe (Tavas), Saruhan (Adala)
85	Yortan Taifesi	55	1.429	254	Bolu (Kıbrıs, Konrapa), Tarsus (Ulaş, Kosun)
86	Yüzdeciyan Yörükleri	335	3.102	2.564	Aksaray, Ankara, Bayburd, Kelkid, Konya, Ereğli, Eski il, Koçhisar, Niğde
87	Yüzdepâre Yörükleri	58	2.876	216	Kırşehir, Çiçekdağı
88	Zakirlü Kabilesi	63	1.567	332	Bozok, Sorkun
89	Zekeriyalu Taifesi	34	860	252	Tarsus, Ceyhan
	TOPLAM	23.745	655.800	187.270

BÜYÜK PERVERİ’DE (HARMANLI) TÜRKMEN VE YÖRÜKLERİN GELENEK VE GÖRENEKLERİ
  
Hayatını hayvancılıkla, gonup göçerek geçirmişlerdir. Geçim kaynakları hayvancılıktı.

BOY : Kastedilen 12 üçok ve 12 bozok olmak üzere Oğuz biriminden her biridir.
DİL: Oğuzcadır.
OBA: Boyun parçalarıdır obadan küçük birim dede ocağıdır
OYMAK: Farklı boylar yada aynı boya ait obaların yaylada veya kışlıkta bir arada bulunmasıdır.
EL(İL) : Boy ve oymaklardan oluşan federatif yapı topluluğu dur.
aşiret TÜRKÇE değil boy sözcüğünün arapcasıdır.
   
     1. Giyim guşam şalvarın cep ağızları sırmalı olurdu özel işlenirdi
     2. Hali vaktı eyi olanlar fistan üstüne gümüş kemer dakardı
     3. Gızların başı açıktı .evli veya nişanlı olanlar başını kapardı
     4. Saçlarını galın ince şekilde kalçasına kadar uzanacak şekilde belik örüp bırakırdı
     5. Gızlar mavi boncuk göz boncuğu it dişi gurt dişi ufak salyangoz gabığı gibi süslerle süslenirlerdi.
     6. Avratlara, avrat ev( reisi) horanta köroğlu eksik sözleriyle hitab edilirdi.

 İNANÇLAR, ZİYARAT VE TÜRBE (YELBABA TÜRBESİ  KUYTU KAYALLIK DİBİNDE RAKIM 1150DE)
 

•  Yelbaba türbesi Türkmenlerin inancı Büyük Perveri’de gayacıkta göğmemed yüreklinin AVRADI ŞEMŞİNİN tarlasında temsili türbe gölbaşı çevresi köylerden gelerek gurban ve adak kesmektedirler  .
• Çeşitli hastalıklara ağrıya sızıya dilek ve temeni lere iyi geldiğine inanılarak 1 -2 gece alçak dar odada yatarlar gecelerler
• Perveri  halkıda yelbaba türbe mezarı yeşil renkli kumaşla donatırlar adak keserek inancını uygular çevredekilere samırsaklı pilav ve et yerler, dağıtırlar haz alır neşelenirler. Dua ve temennilerde bulunurlar.
• Yelbabanın esas türbesi ise  Suriye’de bir çok Türkmen köyü var. Cirirt atlıları ile ve yaya binlerce insan ziyaret eder ufak taşları okuyup üfle rler
• Ayrıca Adıyamanda ziyaratlar var bu ziyarata verilen isimleri b.perverililer de eskiden abuzar. gafar.mahmut. ve haser olarak takmışlar öyle de gidiyor.

               
ZIYARAT: YUVALAK TEPENİN ZİRVESİNDE RAKIM 1571 DE
Mücevherat gerekse tarihi kalıntı olduğuna inanan insanlar tarafından eşilerek tahrip edilmiştir yanında bulunan meşe ağacınada yıldırım düştüğü için yeri bellisz olmuştur . Adıyaman yöresinden denfine arayanların tahribatına uğradı.

 

ESKİ  VİLAYETİMZ  MALATYA   VE CİVARI OYMAKLAR              

MALATYA CİVARI OYMAKLAR, OĞUZLARIN ,BOZOK KOLUNUN YILDIZ HAN OĞULLARININ BEYDİLLİ OYMAĞIDIR
B. Perveri ile ilgili olarak diğer kaynaklardada rastlanmıştır
beydillilerin  gızıl baş olduğu yani Hazreti Alinin askerleri kırmızı fesli B. PERVERİDE Ali kayası semti hala mevcut yerleşim mağaraları var ayrıca maş gediğinde Haz. Alinin atının izi olarak inanılan at izi benzeri daş oyuğu  ve karşısında meydan  dağında kılıç şeklindeki 10 kl metre mesafedeki  oyuğa H.alinin kılıcının yarası olarak nesillere intikal etmiştir baskı sonucu bir kısmı sünnü bir kısmı kürtleşmiş birkısmını osmanlı sürgüne göndermiş( firuz ağa yı suriyeye sürgüne) gönderilmiştir (s.580 kaynak dil tarih kurumu eski başkanı prof yusuf hallaç oğlu).ve prof cengiz orhonlu.

ASYADAN KURAKLIK SONUCU GÖÇ
10.isadan sonra on üçüncü yüz yılda çin setinden  ortaasyayakadar büyük kuraklık oldu toprak kavruldu yaşayan kabileler in hayvan sürüleri  gobi çölünde bugünkü (sincan)ve çevresinde karaçadırlarda sıkıntılı yaşam sonucu bozkurt filamalı süleyman şah önderliğindeki göçen gabilelerde  osmanlı TÜRKLERİ.de vardı canlarını kurtarmak için göç etmişlerdir türkler bu göçün içindelerdi.kaynak h.c.armstrong Amerikada ermeni kökenli öğretim görevlisi  TÜRK düşmanıdır kitap. bozkurt.tan alınmıştır
kitap ın TÜRKİYEYE girişini Atatürk aleyhine yazılar nedeni ile İsmet İnönü yasaklamış Atatürk Amerikadan getirtip incelemiştir.ve serbest bırakmıştır.

HAYVANCILIK
BÜYÜK PERVERİ.  HARMANLI'da önemli derecede hayvancılık vardı at katır eşek en az 500 tane gıl geçi 13.000 koyun 1000  sığır 700 inek öküz her evde 1veya 2 tene vardı bu rakam 1960 yıllarında mevcuttu .bu hayvanlar yaz aylarında dağda yayılır dağda yatardı gışın kömlerde veya evlerin alt kısmı olan ahırda beslenirdi yazın gölkıyısındakı (259 )dönümlük otluktan ot getirilir kurutulurdu. dağlarda meşe dalları yazın kesilerek ağaçların üstüne sıkıştırarak basılır kışın dağda gerekse evde hayvanlara yedirilirdi. yazın süt sağımı dağlarda sulak yerlerde yapılır ve sütler eve sırtla da hayvanlada daşınırdı ,kömlerde ve mezralardakı da aynı şekilde uygulardı. oğlaklar davardan ayrı güdülürdü.otlatma

GENELDE TÜRKLERDE  B.PERVERİ  HARMANLI’DA SÜT MAMÜLLERİ

ASYA’DA GIMIZ: GIMIZIN bir adıda yepinti.derler.süt pişirildikten sonra içine az miktarda eşki yoğurt ,yani damızlık katılır karıştırılır ve bulanır.süt koyulaşır,soğutulur ,.kımız meydana gelir.bunun bir adıda bulamadır .bu gün aşiret ,bu kımızı eşgitmeden yemekte eğer bir kaç gün bekletilirse  eşkir  ve uyku vrir .kaynak cenupta türkmen oymakları.  
   
YOĞURT MAYASI: yoğurdun mayası,(yoğurttur). Mesela 5 kilo ılık süte 100 gram yoğurt katarak yoğurt yapılır,2 incisi dağda yoğurt olmadığı zaman karınca yumurtasını ezerek süte karştırarak yoğurt yaparlarmış.

AYRAN  NASIL YAPILIR: Yoğurut deri yannıkta. veya  şişekte . ayrıca ağaçtan yapılmış  veya son zamanlarda krom yayıklarda bir saat sallayarak çalkalanan yoğurt karıştırılmış kar veya buz. suda soğutulmuş da olla biliyordu  yağından ayrılır ayran  ve normal yağ meydana glir işlem tamamlanır.                              

HAM ÇÖKELEK NASIL YAPILIR: yaykta yayılmış olan ayran kazana konur ve kaynatılır  endirilir bekletilir dibe çöker torbada süzdürülür suyu süzer torbada kalan çökelek .olarak tüketilir  veya kurutulur
kuru  çökelek kışın ıslatılarak çeşitli şekilde yenir.ıslatılarak ayrana da dönüştürülür.içilir özelliki lezzeti var

YAĞ NASIL YAPILIR:Yağ 3 türlü yapılır, yoğurttan ,kaymaktan sündürmeden

A.YOĞURTTAN YAĞ YAPMA USULÜ,
Süt sağılır .süzülür,kaynatılır,içine bir miktar( yoğurt maya) mayası katılır . 3-4- saat sonra yoğurt olur bu yoğurt tuluktan yani deriden yapılmış yannık a
konur.içine birmiktar soğuk su katılır ya şişekle dövülür kapalı yanıksa sallayarak 2 saat devam eder ve yağ yourtan topk halinde ayrılır çömçe ile veya gevgir ile yağ alınır tulukta ayran kalır .yağından ayrı kalan ayran  gazana gonur ve iyice gaynatılır süzülür çökelek olulur.deri tuluka basılır veya gurutulur gış için.

B-KAYMAKTAN YAĞ YAPMA USULÜ.
SÜT SAĞILIR.süzülür pişer çoksayıda kaplara paylaştırarak derin olmayan kaplara bölüştürülür soğudukça her gabın  üstü gaymak dutar .bu gaymaklar gapların üstünden alınır gazana gonur ve ocakta gaynatılır.
 ve sonra içine yoğurt damızlığı mayası gonur.gaymak yoğurdu meydana gelir bu yoğurt  bu yoğurt yoğurttan alınan yağ gibi tuluk veya yannıkda yayılır sallanır ve yağ olur .bu yağ aşiret arasında tutulmaz.bu yağdan arta galan su heç bir işe yaramaz . bazı fakirler bunuda kaynatır çökelek çıkarır .kaynak cenupta türkmen oymakları.

C.SÜNDÜRME YAĞ YAPMA USULU
Hazırlanmış olanyağlı peynir kazana konur ve suda iyce gaynatılır peynir sündürülerek tuluğa gonur geri galan su tekrar fazla gaynatılır sonunda suyun üstünde
bir miktar sarı yağ peynirden ayrılmış olan yağ görülür bu da süzülerek toplanır .bu çeşit yağa sündürme yağı ismi verilir bu yağ deri tuluklarda muhafaza edilir
tuluklar yağ gonmadan bekmezlede çalkalanır.

1. PEYNİR MAYALARININ  HAZIRLIĞI
   1-Elle yapılan mayaların başında incir sütünden yapılan mayadır.nasıl yapılır. (temiz pamuk bez  üç  dört santim genişliğinde  3-4 kakat  katlanır ve
   ve patlağın .yani incirin nezik ışkınları sürgünü kırılarak süt beze akıtılır bez süte doyuncaya kadar gölgede 1 saate gurur  ve katlanır bu çobanlar için çentede
   daşınması golay mayadır dağda geçiden veya goyundan sağdığı sütün içine incir sütlü bezden ihtiyaç kadar koparır ve 20 cm uzunluğunda temiz çöpün ucunu yarar arasına sütleme bezinden  yerleştirir ılık süt 5 dakka garıştırır 10 dakka beklenir taze peynir hazırlanmış olur yer sağlıklı ve pratiktir ben ihsan özmen
   bu sütleme çapdını çok yaptım. bu tür peynire b.perveride sütleme derler.
   2-ci maya ise oğlağın gursağından ve  guzu gursağından  yapılır bunlar en iyisi goyun geçi sığır gursaklarından da yapılır temizlenir tuzlanır kurutulur
   ihtyaç olduğunda ihtiyaç kadar ince tülbent in arasına konur ılık su ile ıslatarak yumuşatılır  ve peynir olacak sütün içine atılır .bu uygulamalar göçebeler tarafından uygulanıdı
2. PEYNİR YAPMA USULÜ
   Peynir. yağlı, yağsız ,katkılı olmak üzere üç kısma ayrılır
   A .yağlı peynir .süt sağılır süzülür ve 100 kilo süte 500 gıram maya katılır süt bir saat sonra peynir olur torbalara konur ve süzer.ve elle sıkılır tuluklara
   konur sıkışekilde depilir sıkıştırılır tuluğun ağzı bağlanır soğuk serin yere konur mağara taş koğuğuna konur kışa yakın yani son baharda satışa çıkarılır. .yağsız peynirinsütü süzülür ,bişirilir gaplara dökülür soğuduktan sonra yüzünden gaymakları toplanır .gerigalan süte maya katılır A da olduğu  gibi
   hazırlanır yağsız peynir meydana gelir

C.KATKILI PEYNİR
Katkılı peynir .yağlı ve yağsız peynirlerin yağsızı daha fazla olmak üzere karıştırılmasından meydana gelir.

1. TARKANA NASIL YAPILIR
   Tarkana kaynamış  sütten yapılan yoğurt yayılır yağı alınarak ayranı galır ayrana.( döğme) kabuğu çıkarılmış buğda kaynatılır bişirilir soğutulur ve 1o kilo döğmeye 50 kilo geçi sütünün ayranı ile  karıştırılır ve pamuktan yapılmış yorgan büyüklüğündeki torbaya dökülür 8-10-gün torbadan süzer eşgir lezetlenir çınar yapraklarına veya geniş yapraklara üzerine konarak gurutulur eyi tarkana geçi sütünden olur

G: GAYMAK VEYA TOMAS NASIL YAPILIR
Yoğurdun yüzündeki gaymağı alınır  bir deriyi dolduracak kadar alındıktan sonra .tabaklanmış dışı gıllı veya gılsız ufak  3 kilodan 10 kiloluk derilere basılır dei bir yastı daşın üstüne konur ve tabanından süzer katılaşır çok lezetli olur
                                        .
ANADOLU AŞİRETLERİNDE VE GENELDE TÜRKMENLERDE B.PERVERİ HARMANLIDADA  DERİCİLİK
Ömürlerini çadırda geçirmek zorunda olan türkmenler arasında dericilik (tabak) cılık ilkel deri cilikte örnektir orta asyadan gobi çölünde bu günkü sincan şu an çinde zor şartlarda çadırda yaşamış olan atalarınız haytını çadır ve deri ile sürdürmüş. örnek insanlardır, göçebeler,kullandıkları eşyaların dayanıklı,sağlam gonup göçmeye elverişli hayvanlarla taşınması nı baştan düşünmek zorundadırlar.onun için eşyaların
daima portatif olması gerekir türkmenler goyun geçi sığır av avladıkları av derilerinden bir çok gerekli eşyalarını yaparlar.bu eşyalar çarık,gocuk namazlık
su tuluğu, yannık,torba,sofra harbıl .sarat.yural  at eğerri guskun üzengi su govası tüfek kayışı bunlar hala güney ve güney doğu toroslarda kullanılmakta olanları var
TÜRKMENLER iki türlü deri imali bilirler. Bunlardan birincisine TABAK EY derler. Birinci çeşit tabaklamayı post ve sofra düz yayılacak ve asılacak derilere yaparlar.

Türkmenlerde tabakcılık genellikle şöyledir:
Tabaklanacak deriler tüyleri yere içi dışarı gelecek şekilde ağaç kazıklarla toprak üstüne gerilir. Üzerine bolca tuz serpilir.eğer bu derinin yumuşak olması isteniyorsa,deri üç gün tuzla piştikten sonra bir
miktar şap tozu derinin üzerine serpilir.bunun üstüne ılık süt dökülür.bıçak gibi yontulmuş bir ağaç parçasıyla yaş derinin içi kazınır ve temizlenir.ikincidefa tuzlanır .üç gün daha güneşte kaldıktan sonra
tuzu iyice silinirüzerine yağ konarak derinin içi iyice oğuşturrulur.tabak işlemi şimdi tamamlanmış olur.böylelikle tabaklanan deriler çok yumuşak olur bu deriler üste değindiğim gibi namazlağ ,sofra ve oturma ile
kaplan derilerinde olduğu gibi at cinslerine yardım edecek aletlerde kullanılır
EY  İşine gelince ,hayvanın derisi bütün olarak çıkarılır  içine zahra hububat konacakşekilde sağlam deliksiz olması gerek

EY YAPMA USULÜ,
Deri güzelce yıkanır. tabakta olduğu gibi iç tarafı tuzlanır güneşte üç gün kaldıktan sonra ey reçetesi hazırlanarak tulumun  içi bu eriyikle doldurulur.
ey eryiçiyi şöyle meydana gelir.
1.cevt tozu dövülmüş palamut tozu demektir
2.sakız menengiş yaprakları
3.nar kabuğu dövülmüşü toz olarak

 

TÜRKMEN TAKVİMİ ATA DEDE NINELERİMİZİN TAKVİMİDİR
 Türkmenlerde yılın dört mevsimi şu şekilde kullanılmaktadır.
1.Yaz (ilk bahara verilen isimdir) ,yaz ayrıca üç kısıma ayrılır.
1-İLK BAHAR, 7 gündür 25 marttan 31 sonuna kadar.
2-ORTA BAHAR 30 gündür 1 nisandan  1 mayısa kadar.
3-SON BAHAR   54 gündür.1 mayıstan 24 hazirana kadardır.
 

2. Yay (yazın ismine yay derler)yay ayları da yaz ayları gibi bir takım kısımlara ayrlmıştır.
   YAY AYLARI
   1-ÜLGER, 6 gundür 1 hazirandan 7 hazirana kadar
   2-TERAZİ,31 gündür .temuz ayı terazi ayıdır
   3-KUYRUK.24 gündür .ağustos ve eylül aylarındadır.
   4-BUHUR,12 gündür 12 eylülden 25 eylüle kadar devam eder
   
   3. Güz(sonbahara güz ismi verilmektedir.).güz ayları da bahar gibi üç kısma ayrılır.
   1-İLK GÜZ,gündür .eylülün 23 ;ünden sonuna kadardır.
   2-ORTA GÜZ ,31 gündür. bütün ekim ayı .
   3-SON GÜZ, 53gündür 2 kasımdan 24 aralığa kadardır.

4.KIŞ.aynen (kışmevsimlerine verilen isimdir ).bu da üç kısma ayrılmıştır.
1-KARAKIŞ,  8  gündür. 23 aralıktan sonuna kadar.
2-ZEMBERİ ,31 Gündür .ocak ayı kara kış ayıdır.
3-ZEMBERİ YAMACI. 52 gündür .şubattan 24 marta kadar olan günlerdir .bu dört mevsim TÜRKMENLER arasında 91 er günden yıl(364) gün olarak tesbit edilmiştir.

Bunlardan başkabir de özel sınıflandırma daha vardır ki bu sınıflandırma diğerinden daha dikkat çekicidir.
açıklaycağım bu şekil halkın adeta bir çifçi takvimi gibidir bu takvim ayrıca fala ve uğura inananlar için anlam taşır.
bu sınıflandırmanın en çok dikkat çeken şeyi ,sene başının alafranga ocaktan başlamış olmasıdır . sınıflandırma olduğu gibi aşağıya alınmıştır.                                                    

YEDİYE -BEŞE -ÜÇE-BİRE-
Yediye ayları.alafranga ocak ayının 1. gününden başlar .bu aylar için halk arasında şöyle bir ata sözü söylenir.
yediye.biderin1 sunu 2 olacak, koyunlar kuzulayacak.
      1)bider.tohum
      2)sunu olmak .piyasaya çıkarmak. Halk Takviminde şu yıldızlar bilinmektedir.

ÜLGER ,TERAZİ, KUYRUK VE BUHUR GÜNÜ
Ülger yıldızı 18 mayısta doğarmış.halk ülger ve onun doğduğu gün için şu şekilde bir atasözü söyler
ÜLGERDE DÜNYA SELE GİDERSE DE İNAN,DÜNYA YANSA DA İNAN.
Bu ay halk arasında tabii felaketler ayı olarak kabul edilmekle beraber bu ayın bazen çok sıcak ve bazen de
yağmurlu geçmesinin de mümkün olduğu belirtilmekte ve ek olarak bu ay için şu ata sözü söylenmekte dir
ÜLKERDE URUM ŞAM BİR OLUR yani ülger doğumunda her yerde orak başlamış olur.

TERAZİ
Terazi yıldızı hakkında TÜRKMEN lerin rivayetleri şunlar dır .
TERAZİDE DÜNYA ATEŞE YANAR ,DOĞDU TERAZİ OLDU  ÜZÜMÜN BİRAZI
bu iki ata sözü sıcakların devamıyla üzümlere nişan düşme alaca  zamanı bildirmektedir.

KUYRUK
Kuyruk yıldızı hakkında halk söylentileri bağ bozumumu zamanını işaretler ,
Buhur günü
kuyruğun doğumunun ilk  12  gününe buhur günleri denir Halk buhur günleri hakkında şöyle bir tecrübe yapar
buhur günlerinin birinci günüsene içindeki bir ayın nasıl geçeceğine işaret sayılır.
Mesela.buhur günlrinin birinci günü hava bulutlu olur ve batı rüzgarı eserse,eylül ayı yağmurlu ve çift ayı olarak geçer.
işte bu şekilde buhur günlerinin her gününün halk tarafından bulutlu ve  rüzgarlı olup olmadığına bakılarak eylul ,ekim, kasım ve diğer ayların açık
veya yağmurlu geçip geçmeyeceği anlaşılır .çok bulutlu ve çok rüzgarlı buhur günlerinden kışın şiddetli geçeceğine inanılır.

HAVANIN DEĞİŞ MESİNE DAİR TECRÜBELER
1-Buhur günlrinin bulutlu ve rüzgarlı olup olmadığına bakılarak senenin  12  ayının nasıl geçeceği anlaşılır .
1-Ağıl çevirme .güneşin veya ayın çevresinde bir çember bulunursa buna ay ve gün ağıl çevirmiş denir.
eğer güneşte ve ayda ağıl görülürse yakında yağmur yağacağına işarettir şöyle ki
A-güneş veya ay doğarken ağıl çevirirse, yağmurun çok devam edeceğine ,
B-güneş veya ay gün ortasında ve gece yarısında ağıl çevirirse,yağmurların orta derecede olacağına,
C-gün ve ay batarken ağıl çevirirse yağmurların hafif ve önemsiz olacağına hükmolunur .

GÜN ALTI.
3-Ortalık bulutlu fakat güneşin doğacağı yerin bir parçası bulutsuz olursa buna TÜRKMENLER  GÜNÜN ALTI  BOŞ DERLER. böyle bir durumda güneş doğar ve bir süre ortalığı aydınlatıktan sonra buluta girerse,o ayın bütünüyle yağmurlu geçeceğine hüküm verilir. bunun tersi
kuraklığa işarettir

SOLUCAN
4-Solucanlar toprağı yokarrı doğru iter ve başlarını deliğin ucuna getirirlerse mutlaka yağmur yağar.

TAVUK VE EŞEK.
5-Tavukların bitlenmesi ,eşeğin kulaklarını sallaması yine yağmurun yağacağına işaret

MİHRİCAN
6-Güz aylarının son ayında esen rüzgara mihrican derler .mihricanda ağaçların yaprağı tepeden dökülürse,o yıl kışın şiddetli geçeceğine işarettir
  alt dalından dökülürse kışın hafif geçeceğine işaret tir

KOYUN
7-Buhur günlerinde, yani TÜRKMENLER in dediği gibi KOÇ KOYURMA zamanında koyunlar öğle sıcağında bir ağaç altında yatarlarken bir birlerine
fazla sokulur sıkı sıkıya girese o sene kışın şiddetli olacağı sanılır bunun tersi kışın hafif geçmesine işarettir

YIL AY VE GÜN
TÜRKMENLER arasında günler şu şekilde isimlendirilir.
Salı teltik...Çarşamba yırtık...Perşembe hanım...CUMA Canım ...Cumartesi Malım...Pazar ille pazar ille pazar başı kesil el azar

GÜNLERİN ÖZELLİKLERİNE  AİT İNANIŞLAR.
Pazar, pazartesi, çarşamba, perşembe günlerinde biçki biçmek, çamaşır yıkamak çok iyi sayılır. biki biçi demek cuma günü yalnız yolculuk iyi sayılır, başka işle ilgilenmek iyi değildir.

Perşembe günü tırnak kesenin,traş olanın dini artar.

Cuma günü tırnak kesenin traş olanın malı artar cumartesi gününe sebep (sebet) günü derler . türkmende bir çocuk ana rahmine düşerse o çocuğun kan dökücü bir insan olacağına inanılır

Cumartesi günlerinde ekin ekmek ,yol yürümek çok iyi sayılır .

Pazar günü çif sürmek ,iş görmek hayırlıdır ve pazartesi de aynı hayırı yaşatır.

Salı günüyalnız bir işin başlangıcında fena sayılır. fakat başlanmamış bir
işe salı günü devam etmek fena değildir.

Çarşamba günü tıpkı salıda olduğu gibi iş başlangıçlarında uğurlu sayılmaz .
ayın son çarşambasında .iş görmenin .yeni elbise dikmenin, yeni bir işe başlamanın obaya uğursuzluk getireceği inancı hakimdir .çünkü son çarşamba
giden ay ile gelen ayın konuştuğu güne rastlamış burada iki ayın bil birine devir teslim ettiği inancı vardır

ATLAR:

TÜRKMENLER: ATLARI EVCİLLEŞTİREN İNSANLAR OLARAK ATSIZ YAŞAYAMAZ İNSANLARDIR ÇÜNKÜ AT ULAŞIM İÇİN  AT 
SAVAŞ İÇİN AT NAKİL İÇİN AT ÇİFT İÇİN AT SÜTÜ İÇİN AT ETİ VE BİRÇOK GEREKLİ İHTİYACA CEVAP VEREN SADIK SEVİLEN HAYVAN
SADAKATLI  BAHSETMEDEN GEÇMEK İHANET OLUR DİYE DÜŞÜNÜYORUM,ATI TÜRKLER EVÇİLLEŞTİRMİŞTİR.
                                           
 1.AT döllerinin hepsine birden  gölük.denir.ATIN RAHVAN OLMASI İÇİN.--Tay ikekn art ayaklarına yirmişer dirhem kurşun bağlanır
üç ay sonra çıkarılır .ve at rahvan yörüyüş düznili olarak rahvan olur .rahvan at üstündeki şahsı okşayarak rahat binmesini sağlar.,
2.Altı aylığa kadar olanlara kulan, altı aylıktan 3 yaşına kadar olana (Tay) 3 yaşından yokarı olanın erkeğine beygir, dişisine gısırak.denir.
3.Gısırakların doğurmasına gulunlama ,erkeğe ise meleri güre  denir.
4.Gancık (dişİ) hayvanların rahimlerine , .geyin. ismi verilir
5.Gölük beygirlere .aygır. ismi verilir. bunların alınlarında gıvırcık gılları olursa .uğur kuyruğunun ve hayalarının altında beyazlık olursa .ala ve mesela arka
   ayaklarının sağı ,ön ayaklarının solu beyaz olursa çapraz, annından itibaren alt dodağına gadar beyaz olursa gemli ve kilidi derler ki bu nişanlar işaretler
   eyi sayılmaz .
6. Atın bir boynunda ince uzun cızgılar bulunursa ona selvi. derler bu nişan eyi sayıldığı halda ön ayakların veya bütün ayaklarının (sekili) beyaz .ağ .olması
   eyi sayılmaz.
7. al. doru. yeşil. yağız. gır, bakla gır, kula bekmez, gır,ile .doru.dur.ceupta Türkmen oynaklarısilifkede b.sait notlarından. yararlanılmış.

AT NOTLARI:
Gölüklere binmek için üzerine konulan alete :eğer. eğerin üstündeki örtüye yamçı eğerin üzengi dakılan gayışlarına zahmı ,atın beline bağlanan bağa kolan
göğsüne takılan kayışlara göğüslük ,kolanın uçlarındaı bağ sırımlarına kayasa guyruk altına vurulan geçmeye guskun ,eğere kaltak da denir.
Gem ile göğus golanını birleştiren gayışa gülevşer atın başına takılan muhafazaya ,kendirden olursa yural kayıştan olursa reşma ,ismi verilir yuralın düşmemesi için 
boğaz altına geçirilen gayışa tasma denir.
Ağza gelen gemin demir kısmına halkalı ise gantarma ,damaklı ise gemderler.gemin gayışlarına dizgin ,gemin başa geçen yerine başlık denir gölüklere
eğerden başka palan ve semer ve kürtün.le de binilir ve yükte taşır
gölüklerin cinsiyetleri iyi olalana erkeklerine at da denir.bunlar cirit oyunlarında ve koşuda gulanılır.perveride cirit oyununda türkmen ve nacar mustafa özmenin
atları çarpışması sonocu iki at çaroışma sonucu anında ölmüştür. diğerleri yük daşıma işlerinde ve çif. çüt sürmedede kullanılır köylerde düğünlerde  gelinler atla götürülür
at nalları tek parçadan ibaret olup. .ortasında ufak bir delik vardır atın dört ayağıda nallıdır,bu işleme nallama denir eğer nalları sağlam tırnağı uzamışsa
sa tırnakların kesilmasi aynı eski nalın yerleştirilmesine gayar denir .
Atın tırnaklarını kesmek için kullanılan alete .sunturaç. nala çakılan çivilere mıh denir . bızda dondakı gullanılan çiviye bız mıhı denir başları büyük ve pütürlü olur.
Hayvanları bağlamak için  demir çivye sikke ,hayvanlar çayırda yaymak için kullanılan uzun iplere  urgan örme örek denir
Hayvanların sırtını kaşıma işlerine tımar tımar etme denir kaşağı ile tımar edilir  kaşağıdan sonra kıl ve toz almak için kıldan yapılmış keseye gebre denir

  Hayvanların saman arpa ve yem yedikleri yün veya kıldan örülmüş torba derler, bu torbaların eğere bağlanması için konulmuş karşılıklı iplere terki bağı denir
eğerin arkasında atılan heğbeye terki heybesi denir heybenin ortası yarık olur atın eğeri alındığı zaman arkasına çekilen kilime at çulu adı verilir .
Atların rahvan ,eşkin .yorga. dörtnala çeşitli yörüyüş şekilleri vardır.atın bağırmasına kişneme .erkeklik aletine çavun :derler.atın çifleşmesine aşmak :kısrağın
gebe galmasına guzlacı.gunnayıcı:aygırın dölünün tutmasına almak aldı almış derler.

UĞURSUZ ATLAR:
ÇAPRAZ:sağve sol ayakları beyaz olan atlara çapraz denir bu atlar uğursuz sayılır.
PUT NİŞANI:atın ayağının tırnağı arasındaki beyazlığın içinde çeyrek kadar bir siyahlık bulunursa buda pek fenadır .at ya kendisini yada sahibini felakete sürükler.
SELVİ NİŞANI:Atın boynunda put nişanı gibi bir kıvırcık olur ucu atın karnına doğru gitmeyip ters tarafa uzarsa bu at da çok uğursuz sayılır.
PANCAK:Uğursuz atı uğurlu etmek için o atın göğsüne kurt veya domuz dişinden pancak takmak adettir 

AT İNTİKAM VE MATEM:
Bu bölgede matem ve intikam maksadıyla atların guyruğu kesilir.
1-Adam bir köye veya obaya mezraya misafir olur,kadınlara  har hangi bir sebeple laf atar hain bakışları  olursa köyden ayrıldıktan sonra
köylü çeşitli ahlaksızlıkarla suçlarsa , köylü o adamıın bir kere daha obaya gelmesini bekler ve ilk fırsatta kendisine haber vermeden atının
kuyruğu kesilir bu müthüş bir intikamdir.
3-nurhak ve binboğa aşiretleri arasında perveri nurhakbölgesindedir namuslu bir kadının ahlakını bozmakla bir atın kuyruğunun kesilmesi arasında fark yoktur .
atların kuyruğunun kesildiğini gören sahibi utancından gece yarısı kaçar veya atın kuyruğunun kesildiği yerde büyük olay  cinayet olur.
çünkü at kuyruğunun kesilmesi at sahibinin namussunu lekelemek sayılır.
                                            
(PERVERİDE)HARMANLIDA ÖRNEK ATA BİNEN BESLEYEN KİM.ler
Sonn bilinen at besleyen pepili vakas temel ve pepili bıcının oğlu mustafa temel her iki şahısta emmi yeğen lerdi ikisininde çocuğu yoktu B.Perveiye 09 klm  harmancık mezrasında kışın. yazın ise kuyu yaylasında yaylada kalırlardı.
bu şahıslar cins atlara binen cesur insanlardı bu insanlara yaşadıkları harmancık ve kuyu yaylasında. yörede yaşayan herkeş misafir olmuştur
cömert insanlardı ikişer hanımları vardı.hanımları topluma misafire hizmet ederlerdi.azapları çobanları ve binlerce geçi ve goyunları .sığırları atları
vardı bulundukları semte ormana izinsiz hiç bir vatandaş giremezdi bıcının oğlu ve pepili vakas ın ikişer avratdı vardı çocukları yoktu pepili ibrahimin iki avrattan on yedi çocuğu vardı B.Perveride diğer misafir perver gelen gideni eksik olmayan  memiş ali özmen di ve ali onbaşı ekinci idi köyde sözü dinlenen muhtar atamasını dahi yapan insandı  memiş ali özmenin çok davarı vardı küçük perveri deki mezralarda ki davarlar ı yarıya vermişti bu hayvanları katırı ile gider oradaki durumu incelerdi küçük perveri  şimdi çakmak mahalesinin yeri oranın adı derbenttir küçük ovada bağları çoktu küçük perveriler memiş aliye değer verirlerdi severlerdi memiş alinindi guruca dağdakı fıstıklar mamiş ali özmene aitti  bu varlıkları kalem kaşlılara bırakarak veren ağalığını kanıtladı. karanlık dere ve bağşılı köyünde üretilen  tere yağlarını satın alır veya manifaturacı olduğu için kumaş karşılığında alır  ve satardı cuma günleri en az 50 civarı müsafir i olurdu hanımı  osmanlı döneminde 41 yıl müdürlük yapmış olan ismail ağanın kızı anası bölükbaşının kızı şemşi şemşinin torunları harmanlının nufusunun %50 sini oluşturmakta. kızı zeynep özmendi doktor hamza tarafından evlerinde halk muayeneden geçerdi halkı için fedakardı.
pepillerin. Torunlarıile 700 civarı bir kişiden nüfus var. perveride
birçok insan  ata binerdi atlar ve katırlr yılkıya bırakılır yılkıcı yüzlerce At ve katırı dağlarda güderdi.(otlatmak) hatta BÜYÜK PERVERİ merasına sığmaz

 

boruk dağı eteklerinde  bir kısmı güdülürdü,veya( hay )ederlerdi  serbest bırakmak bir efsane yaşandı .
Bu asil hayvanlar insanlara sunduğu hizmet ler sonunda yaşlanıp iş göremez hale geldiğinde acımasızca azatlarlar yanni serbest bırakırlar bakmaz beslemezler
hayvan döner ömrünü verdiği eve gelir vicdan sahipleri tekrar karnını doyurur veya gücü azalmışta olsa bir başkasına verirler acınacak üzüntü verici durum..                                                         
                                                                  ÖKÜZ 
İnsanlarımızın  en çok faydalandığı  hayvandır Tarımda çüt sürme işlerinde  ve gağnı aracı ile  ulaşım aracı olarakta faydalnılmıştır çüt sürme aletleri:normal boyundurukla tarla sürülür bağ sürerken
baran boyunduruğu geniş olur tiyek arası ise ara boyunduruğu ile  boyunduruğa ağaç tan her boyunduruğa dört samı ve sam bağı ip saban ağaçtan olur
saban iki parçadan ibaret demir takılana enek boyunduruğa takılana ok denir çütçü nün messes iki metrelik iğdeden ucunda çivi çakıtı sakıt öküze dürtmek için
ve bu messesin arka kısmında labıt denilen yastı demir çüt demirini temizlemek için kullanılır .bağ ve harman sürümünde yememesi için ağzına şebeke takılır
(gem) boyunduruğa bağlanan 2 metrelik çekme rota ağacı közdiar denilen boyunduruğun ortasına takılır harman sürme için altında yüzlerce çakmak taşı çakılı gem 5 santım kalınlıkta tahta hububat ve saman için kullanılan alet hububat sapını  parçalamak ve tenelerin ayrılmasını sağlar.gemde öküzün boku için bir teneke veya kürek bulundurulur
öküz bokunun hububata karışmaması için .gemde devamlı bir kişi ve biraz taş ağırlık bulunur çabuk samana dönüşsün diye .emeğinden etinden derişinden faydalanılan  güçlü hayvandır .bu hayvanı kurbana verildiğinde deriside paylaşılırdı çarık olacak şekilde 20 santim genişliğinde  ve uzunluk  ne kadar sa fakat çif sürerken sakıtla  dürtülen yer sertleşmiş olduğundan o kısmı her hisedar almak isterdi kurra da atarlardı pay için çarık dikerler dikmek kolaydı önü honi şeklinde ve arkalar yalavaç  şeklinde dikilir el örmesi yün çorapla giynilirdi

DEVE
Develer genellikle çif hörküşlü ve tek hörküşlü olarak iki cinsr aylılır
TÜRKMENLER ağır yüklerini pır pırtı yiyecek ve gerekli malzeme eşyalarını  develerle daşırdı yaşlı insanları hastaları deve ile daşırlardı sıcak uzun yolculuklarında devenin üstüne yaptıkları kölgelikle güneşden goruyarak yollarına devam ederlerdi deve güçlü hayvanların  başında gelmekte etinden sütünden tüğünden de faydalanmaktadır yazmakla bitmeyecek kadar yararlı güçlü hayvan olan deveden fayda görülmekdeydi.
                                                    
HAYVANLARA VURULAN DAMGA
bilindiği gibi mal sahipleri tarafından hayvanların( kalça .omuz.yanak.hulak) herhangı bir yerine gızgın demirle dağlayarak şahsların veya kabilelerin  hayvanlarının  tanınmasını sağlamal için vurulan işarettir. işaretler herkeş istediği  şekilde dağlarlardı .

 

  ENELTME  .BİR ADIDA İĞDŞ
hayvanların erkeklik lerini  kısırlaştırırlar yük taşıyan hayvanlar güçlensin diye et hayvanlarının daha kilolu ve etli olması sağlanmış olurdu
öküzler ise daha güçlü  çif çeksin diye.bu işlem hayvanın torbalarını daşağını bir aletle burarak yapılırdı
.
    DEYİNDİĞİM   HAYVANCILIKLA İLGİLİ HAYAT MÜCADELESİ SON DEMİNİDE YAŞAMIŞ BULUNMAKTA
 bu gnümüzde 450 civarı küçük baş hayvan 80 veya 100 tane genelde yerli inek beslenerek sütü olan olmayana satarak alarak kalan az nüfus gendini idare etmekte  belli başlı meramız olan yuvalak tepe devlet yetkilileri tarafından orman diktirilmiş orman yetiştirilememiş 35 klm kare olan bu hayatı öneme sahip mera
kullandırılmadığı için kasabada et dahi kesilmemekte başka köylerden peynir temin etmekte  ve göçü de kamçılamıştır okuldakı öğrenciyi 90 a düşürmüştür
orman dikim yetkilisi nin birtanesi de harmanlılı  ali evrenin oğlu .kasabadan göçde hayvancılığın yok olmasının  büyük rolü var eskiden mersinde ölen birinin cenazesi harmanlıya gelirdi şimdi almanyadaki veya başka ilde ölenler mersin mezarlığına gömülmekte.bu üzücü olay önemli bir vakkadır.atalarımızın yurdu yalnızlığa terkedilmişliği üzücü bir olaydır .ayrıca 259 dönümlük gölbaşı gölü kıyısında bulunan beledye arazisi  atalarımızın hayvancılığına en büyük katkıda bulunmuştur otluk olarak kullanılan arazi şu an belediyenin borcu nedeni ile icrada 17 yıllık kira sözleşmesi yapılmış , bu duruma düşürenler toplumun içinde....?
                                                 
   B.PERVERİ .HARMANLIYA BAĞLI 16 KÖYE  VE BAĞLI EN AZ 150  MEZRANIN İHTİYACINI VE PAŞA KÖPRÜSÜNDEN GEÇİP B.PERVERİDEN GEÇEN İPEK YOLU GÖÇEBELERİNİN İHTİYACINI  KARŞILIYAN ESNAF LİSTESİ
   BU ESNAFLAR NALDAN YURALALA LAMBA CAMINDAN HAYVAN DUZUNA KIRKLIKTAN İĞNEYE ÇARIKTAN FES VE TERLİĞE  GUŞAKTAN                POŞUYA KADAR HER İHTİYACA CEVAP VERİR SATARDI YUKARDA ZİKREDİLEN HAYVAN LARIN GELİRİNİN BİR ÇOĞU ESNAFA ÖDENİRDİ

     1--MEMİŞ  ÖZMEN 1844 DOĞUMLU           HAYVAN TİCARETİ KASAPLIK
     2- MEMİŞ ALİ ÖZMEN 1884 DOĞUMLU       MANİ FATURA EVİHTİYACI YAĞ KASAPLIK
     3--TECİRLİ MEMİŞ AKPINAR                   MANİFATURA  ADDAR               
     4--KELMUSTAFA YAPICILAR                    HERTÜRLÜ ADDARİYE KIRTASİYE DEĞİRMENCİ  YAPI VE CATI USTALIĞI
     5--DERİK MEMET IŞIKLAR 1309 D0ĞUMLU         FIRIN VE KASAPLIK DEĞİRMEN TİNK
     6--İSMAİL ÖZMEN 1913 DOĞUMLU           MANİFATURA ADDARİYE
     7--CİVAN ALİ                                    MANİ FATURA VE KÜRTÜN CÜ TİNKCİ
     8--H.GÜÇÇÜK ABIZAR YÜCEL                   MANİ FATURA
     9--H.GÜÇÇÜK MUSTAFA YÜCEL                  MANİFATURA ADDAR
     10-- NACAR MISTAFA ÖZMEN                   MANİ FATURA
     11--HACI TUTLU                             KÖŞGER TAMİRCİSİ
     12--İBİCEK ÖNTÜRKLER                       KÖŞGER TAMİR
     13--OSMAN TERZİ OĞLU                       TERZİ
     14--BESNİDEN  HAKKI                        KÖŞGER               
     15--BESNİDEN  KÖR KÖŞKER                   KÖŞGER         
     16--SELECİNİN GIZI                         TERZİ  BAYAN  İÇİN
     17--MUSTAFA ÖNTÜRKLER                      TERZİ
     18--ELİF ERKMEN                            TERZİ BAYAN  İÇİN
     19--ZEYNEP BORUK                           TERZİ BAYAN  İÇİN
     20--DELİ MEMET                             KAHVECİ HURDACI ADDARİYECİ
     21--GIDIŞ MUSTAFA                          DUVAR USTASI VE ESNAF
     22-- MEMET DAYDAŞ                          DUVAR USTASI

23--CENGER ALİ                             MARANGOZ
     24--ARAP HACI BAYRAM                       DÖKÜM GAŞIK İMALATI
     25--AZAPLI OĞLU                            DİŞ ÇEKERDİ
     26--DAVUT IŞIKLAR                          KAHVECİ
     27--GUL OĞLU VAKAS                         MARANGOZ
     28--HOCA ALİ KÜPELİ                        ADDARİYECİ KAHVECİ
     29--DERİK TOPAL                            ÜZÜM TİC FIRIN DÜKKAN KASAP
     3O--NALBAT BAYRAM GÜLERLER                 NALBAT
     31--CÜVE ALİ ERGÜN                         NALBAT
     32--GÜÇÇÜKLÜ OĞLU GÜLERLER                 NALBAT
     33--DURAN ELİBAL                           GALEYÇİ
     34--MEMET DEĞİRMENCİ                       MARANGOZ
     35--MEMET KANDIRMAZ                        MARANGOZ
                                                   
     36--ŞİLLO ACUN                             KASAP
     37--ŞİLLO MUSTAFA ACUN                     KASAP
     38--HACI HUN ÖZMEN                         KASAP
     39--CÜCE HACI                              DEĞİRMENCİ
     40--HACI GÜÇÇÜK YÜCEL                      DEĞİRMENCİ
     41--PINA HÜSEYİN GARAARDIÇ                 DEĞİRMENCİ
     42--LÜLE DURAN DİRİ                        DEĞİRMENCİ
     43-- DUMO ERGEN                            DEĞİRMENCİ
     44--ŞEROĞ ÖNEM                             KÜRTÜNCÜ
     45--ÇAKIR AHMET ÖNEM                       KÜRTÜNCÜ
     46--MEMET AKAY                             BAKKAL
     47--MUSTAFA UYAR                           ADDARİYE
     48--CUMALİ UYAR                            ADDARİYE
     49--PAPO AHMET                             BAKKAL
     50--ÜTÜK HASAN SAKİN                       BAKKAL
     51--TALAZ MEMET BAĞIT                      ADDARİYE
     52--KEMAL IŞIKLAR                          ADDARİYE
     53--MEMET GÜÇLÜ                            ADDARİYE
     54-- ALİ TANIK                             ADDARİYE
     55--BESNİDEN    BİR ÇOK KALAYCILAR MEVSİMLİK GELİRDİ GAPLARI GALAYLARDI ESKİKIRIK BAKIRI ALIR YERİNE YENİ BAKIR GAP GACAK SATARLARDI
         BESNİ.ÖNEMLİ ZENAHATKAR.SANATKAR .YETİŞTİREN ÖNEMLİ İLÇE İDİ PERVERİDE ÇOSTAN SABANCI SABAN BOYUNDURUK USTASI İDİ ÖNEMLİ İŞ YAPARDI ÇALIŞIRKAN
         ŞAPKASI SAĞ KULAĞININ ÜSTÜNE DÖNMÜŞ VAZİYETTE PALTA VE KESERLE OYMA ALETLERİ İLE ÇALIŞIRDI ÇİVİ GULLANMAZDI HEPSİ AĞAÇTI.
                                        
     56--MUHTELİF İNSANLAR DERİ VE AV DERİSİ TİCARETİ YAPARDI                 
     57--SÜNNETÇİ ALİ                           BERBER
     58--ALİ BERBER                             BERBER
     59-- HACI TORUN                            BERBER
     60--MEMET AKAY                             ADDAR
üste isimleri zikredilen esnaflar halkımızın hayvancılığa önem verdiği zamanda esnaflık yapmış olanlar
günümüzde hayvancılık batmış meralar hükümetçe yasaklanmış durumdadır bağcılık işçi ücretlerini ve çifçi ücretlerini
 kurtarmadığı için çalışan nüfus yok olduğu için halk yok denecekkadar ucuz fiata bağlarını sattı ve satmaya  devam etmekte alanlar gölbaşılılar piknik yeri olarak kullanmakta.bir taraftan kömür işletmesi almakta  tozu ve kokusu ile halkın sağlığı tehlike altında çaresiz.sahipliz toplum bence can cekişmekte aynı zamanda petrol boru hatı doğalgaz borou hattı 26 metre genişliğinde ATATÜRK barajı enerji hattı malatya gölbaşı  enerji hattı cankara dayomu enerji hattı uygulamaları  halkı topraksız ve umutsuzluğa itmiş yediği darbe nedeni ile çaresiz kalmıştır. bence bu insanlara devletin toprak göstererek başka alana taşıması gerekmekte illeki baraj suyunun altında kalması şart değil.bu insanlar floksera hastalığı nedeni ile gücünü bugünkü verimsiz terk edilen bağlara harcamıştır acınacak halleri  var.
çareyi okumakta bumaya yönelen halkımız güney ve doğunun en belkide türkiyenin üst düzey okur yazar ve tahsil derecesi yüksek yetenekli güvenilir insan topluluğudur   
bu kasabada yaşamış tır sarıkamış olayından sonra üreyen toplum meydana gelmiştir çünkü 100lerce  dedelerimiz dömemiş tir yalnız ben ihsan özmen dedemin 14
emisinin oğlu gardaşı sarıkamış daki olayda donmuş veya ruslara esir düşmüş dönememiştir dedem HAMİDİ MEKTEBİ BEDERİ MUALİMİ İKEN SAVAŞA GİTMİŞve dönmemiştir bu savaş BÜYÜK PERVERİNİN nufusunun yoğun olduğu
döneme rastlamıştır.ve vahim sonuçlanmıştır.


ANADOLUDA AŞİRETLER.CEMATLER OYMAKLAR.1453--1650
                         OĞUZ BOYLARI
 ANADOLUDAKİ .CEMATLERİN BAĞLI BULUNDUKLARI  OĞUZ BOYLARI

 BOY----CEMAATSAYISI----------HANESAYISI      MÜCERRED
 ---------------------------------------------------------------------------------------------------
 1---AVŞAR----  5406------------140.357--------43.627
 2---BEĞDİLLİ---1540-------------42.738--------13.290
 3---KAYI-------1707-------------70.406--------13.874
 4---BAYAD------2099-------------59.222--------17.333
 5---BÜĞDÜZ------229--------------4.358-------    993
 6---YÜREĞİR----1261-------------26.405-------- 9.016
 7---ÇEPNİ ------512-------------22.128---------5.885
 8---ÇAVUNDUR----146--------------4.432---------1.686
 9---YIVA-------3782------------120.939--------30.692
10---KARAEVLİ-----44--------------1.953---------1.179
11---YAZIR-------569-------------22.049---------47.43
12---DODURGA-----637-------------15.926---------4.624
13---KARKIN-----1480  -----------23.544---------6.343
14---KIZIK------1587-------------19.051---------9.314
15---SALUR------2318-------------69.416        21.578
16---PEÇENEK-----547-------------14.025---------4.271
17---EYMÜR------2320-------------58.805--------19.023
18---BAYINDIR---3010-------------88.823--------23.899
19---KINIK------1200-------------25.601   ------9.270
20---YAPARLI---- 181------------- 3.635---------1.324
21---DÖĞER-----1.560  -----------40.720--------12.784
22---ALAYUNDLU---624-------------15.829---------3.609
23---İĞDİR------1182-------------35.349--------11.140
24---ALKAEVLİ---   2-----------------19------------15

TOPLAM-------33.943-----------925.740--------269.419




1---VARSAK  (ÜÇOKLARDAN)-------1.555------40.252---14.666
2---BARAK------------------------195-------5.960--- 1.969
3---ÇUNKAR-----------------------494----- 12.428----5.183


TOPLAM--------------------------2.244----- 58.637---21.818
GENEL TOPLAM------------------361.187-----984.377--291.237

OĞUZ BOYLARINA MENSUP CEMAATLERİN YAŞADIKLARI YERLER

Boy Adı	Oğuz Grubu	Anadolu’da bulunduğu yerler
KAYI	BOZOK Gün Han Oğulları	Adana (Merkez, Dündarlı, Kınık, Yüreğir), Afyon, Aksaray (Koçhisar). Akşehir (Ilgın), Amasya, Ankara (Merkez, Ayaş, Beğpazarı, Çubuk, Haymene, Kasaba), Aydın, Antep, Bayburd, Beğ S. (Mihaliç, Sivrihisar), Birecik (Araban, Suruç), Bolu (Ereğli, Gerede, Taraklıborlu), Bozok (Yozgat, Kanak), Çankırı (Çerkeş, Tosya), Çermik, Çorum (Bayadözü, Budaközü, İskilip), Diyarbekir (Ceylan Nah.), Ergani, Erzurum (Kemah), Halep, Hamid (Barla, Doyuran, Eğridir, Gölhisar, Isparta, Uluborlu), Hüdavendigâr (Bursa), İçel, Karaman, Karesi (Balıkesir), Kadirli, Kastamonu (Araç, Boyabad, Sinop, Taşköprü), Kayseri, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya (Eski il, Turgud, Bayburd, Ilgın, Mahmudlar, Saidili), Kütahya (Aydos, Gediz, Geyikler, Alaşehir, Kula, Küre, Lazkiye, Selendi, Simav, Şeyhlü, Yalak), Maraş, Besni, Mardin (Beriyyecik), Menteşe (Balat, Bozöyük, Çine, Eskihisar, Köyceğiz, Mekri, Milas, Peçin, Tavas), Muğla, Niğde (Anduğı, Bor, Develi), Saruhan, Sis (Kozan), Sivas (Budaközü, Sorkun), Tarsus, Teke (Milli, Karahisar), Tekirdağ, Uşak.
BAYAD	BOZOK Gün Han Oğulları	Adana (Karaisalu, Kınık, Özer=Payas, Yüreğir), Afyon, Aksaray (Koçhisar), Akşehir, Amasya, Ankara (Bacı, Beğpazarı, Çubuk), Aydın, Antep, Beğ (Sivrihisar), Birecik (Suruç), Bitlis (Adilcevaz), Bozok (Yozgat, Akdağ, Karadere, Sorkun, Emlâk, Gedük, Kanak), Çankırı, Çemişkezek, Çorum (Bayadözü, Katar, Osmancık), Diyar­bekir (Hasankeyf, Batı Diyarbekir, Savur), Ergani, Erzurum (Ter­can), Eskişehir, Halep, Hama, Hamid (Burdur, Eğridir, Uluborlu, Yalvaç), Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Mud), Karaman (Ereğli, Ürgüb), Kadirli, Kayseri, Kırşehir, Kilis (Çöm), Konya (Bayburd, Eski il, Göçü, Ilgın, İnsuyu, Kureyözü, Mahmudlar, Saidili, Turgud), Kütahya (Geyikler, Şeyhlü), Malatya (Argovan, Besni, Gerger, Hısn-ı Mansur=Adıyaman, Kâhta), Maraş (Elbistan, Kara Hayıt, Kurupınar, Zamantı), Mardin, Menteşe, Niğde, Özer-ili, Saruhan (Demirci), Manisa, Sis (Kozan), Sivas (Budaközü, Niksar, Sorkun), Şam, Tarsus (Kosun), Teke (Milli Nah.), Trablusşam, Urfa, Şark Vilâyeti.
ALKAEVLİ	BOZOK Gün Han Oğulları	Aksaray (Koçhisar)
KARAEVLİ	BOZOK Gün Han Oğulları	Kastamonu, Sivas (Tokat, Turhal)
DÖĞER	BOZOK Ay Han Oğulları	Adana (Berendi, Dündarlı, Özer ili), Afyon, Aksaray, Ankara, Ay­dın, Antep, Biga, Birecik (Ank, Suruç), Bozok (Yozgat), Çapakçur, Çemişkezek, Çermik, Diyarbekir (Akçakale, Savur, Berazi), Eskişehir, Erzurum, Halep, Hama, Hamid (Burdur, Isparta), İçel, Karaman, Kars-ı Maraş (Kadirli), Kayseri, Kerkük, Kilis, Konya, Kütahya, Malatya (Besni, Gerger, Hısn-ı Mansur=Adıyaman, Kâhta), Maraş, Mardin, Niğde, Nusaybin, Özer (Payas), Savur, Sis (Kozan), Sivas, Siverek, Şam, Tarsus, Trabzon, Urfa (Bozili=Bozova, Harran, Haykuyu, Kaba Haydar, Kozan, Sallı, Ulum).
YAZIR	BOZOK Ay Han Oğulları	Adana, Aksaray, Amasya, Ankara, Aydın (Alaşehir, Yenişehir), Birecik (Ank, Suruç), Bozok (Yozgat), Çankırı, Çemişkezek, Çermik, Diyarbekir, Erzurum, Halep, Hamid (Eğridir, Gölhisar, Uluborlu), Hüdavendigâr (Bursa), Karaman, Kayseri, Kırşehir, Kilis (Çöm), Kocaeli (Gebze), Konya, Kütahya, Maraş, Mardin (Beriyyecik), Menteşe, Sis (Kozan), Sivas, Siverek, Tarsus, Teke (Antalya, Elmalı, Kaş), Trablusşam, Urfa (Bozova, Harran), Uşak.
DODURGA	BOZOK Ay Han Oğulları	Adana, Aksaray, Amasya, Ankara, Biga (Ezine), Beğ S. (Sivrihisar), Birecik (Suruç), Bolu, Çankırı, Çorum, Diyarbekir, Erzurum, Halep, İçel (Mud), Karaman, Kastamonu, Kırşehir, Maraş, Menteşe (Mekri, Peçin), Sivas, Tokat (Turhal), Tarsus (Kosun, Ulaş), Teke (Antalya, Milli Nah., Muslu Nah.), Trablusşam, Urfa (Bozova).
YAPARLI	BOZOK Ay Han Oğulları	Aydın (Alaşehir, Arpaz, Birgi, Bozdoğan, İzmir, Sultanhisarı, Tire, Vakıf, Yenişehir), Hamid (Eğridir, Gölhisar), Kütahya, Mardin, Menteşe (Mekri, Muğla, Tavas, Peçin), Saruhan (Adala, Akhisar).
AVŞAR	BOZOK Yıldız Han Oğulları	Adana, Afyon, Aksaray, Amasya, Ankara, Aydın, Antep, Beğ S. (Sivrihisar), Beyşehir, Birecik, Bolu, Bozok (Yozgat), Çankırı, Çemişkezek, Çorum, Diyarbekir, Erzurum, Halep, Hamid (Eğridir, Gölhisar, Uluborlu, Yalvaç), Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Anamur, Gülnar, Karataş, Mud, Silifke, Silindi), Karahisar-ı Şarkî, Karaman (Bozkır, Eski il, Karahisar), Kadirli, Kastamonu, Kayseri, Kırşehir, Kilis, Konya, Kütahya, Malatya, Maraş (Antakya, Bertiz, Besni, Camusbel, Elbistan, Güğercinlik, Kara Hayıt, Keferdiz, Kurupınar, Yenice Kale, Zamantı), Menteşe ((Balat, Mekri, Peçin, Ula), Niğde, Özer (Payas), Saruhan (Demirci, Manisa, Ayasulug, Sığla), Sivas, Tarsus (Merkez, Kosun, Ulaş), Teke (Antalya), Urfa.
KIZIK	BOZOK Yıldız Han Oğulları	Adana (Dündarlı, Karaisalu, Sarıçam, Yüreğir), Afyon, Aksaray, Akşehir, Ankara, Aydın, Beyşehir, Birecik, Bolu, Bozok (Yozgat), Çankırı, Çorum, Erzurum (Tercan), Halep, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), Kastamonu, Kırşehir, Konya, Kütahya, Malatya (Keder­beyt), Maraş, Manisa, Menteşe, Niğde, Saruhan (Adala, Akçahisar, Demirci, Gördüs, Güzelhisar, Ilıca, Kayacık, Marmara, Menemen, Nif), Sivas, Tarsus.
BEĞDİLİ	BOZOK Yıldız Han Oğulları	Adana (Dündarlı, Hacılı, Karaisalu, Yüreğir), Afyon, Aksaray (Eyüb ili, Bayburd, Turgud), Akşehir, Ankara, Antakya, Aydın, Antep, Biga, Birecik, Bozok (Yozgat), Çorum (Bayadözü, İskilip, Katar), Diyarbekir, Dulkadır (Maraş, Antep), Halep, Hamid (Karaağaç, Yalvaç), Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Anamur, Gülnar, Mud), Karaman, Kadirli, Kayseri, Kırşehir, Kilis, Konya (Bayburd, Turgud, Eski il, Ereğli, Kureyşözü, Saidili), Kütahya, Malatya (Besni, Hısn-ı Mansur=Adıyaman), Maraş (Elbistan), Mardin, Muğ­la, Niğde (Bor, Develi, Ortaköy, Zeytun), Özer (Payas), Samsun, Saruhan, Sivas, Tarsus (Kosun), Urfa, Şark Vilâyeti.
KARKIN	BOZOK Yıldız Han Oğulları	Adana (Dündarlı, Karaisalu, Sarıçam), Afyon, Aksaray (Koçhisar, Eyüb ili), Ankara, Aydın, Antep, Birecik, Bolu, Bozok (Yozgat), Çankırı, Çorum, Diyarbekir, Erzurum, Halep, Hamid (Eğridir, Gölhisar, Yalvaç), Hüdavendigâr (Bursa), İçel, Karaman, Karesi (Ayazmend, Balıkesir, Bigadiç, Fart, Giresun, İvrindi, Manyas, Pınarhisar, Sındırgı), Kastamonu, Kırşehir, Kocaeli, Konya, Kütah­ya, Maraş, Menteşe, Niğde (Ürgüb, Eski il), Saruhan (Adala, Akça­hisar, Conşa, Demirci, Gördüs, Güzelhisar, Ilıca, Kestel=Nazilli, Manisa, Marmara Nah., Nif, Yengi), Sığla (Ayasulug, İzmir), Sivas (Niksar, Tokat), Tarsus (Kosun, Kuştemür), Teke (Antalya).
PEÇENEK (Beçene)	ÜÇOK Gök Han Oğulları	Adana (Karaisalu, Kınık, Sarıçam), Afyon (Sandıklı), Aksaray (Koçhisar), Alaiye (Alanya), Ankara (Çubuk, Haymana, Murta­zaâbâd, Yabanâbâd), Bitlis (Ahlat), Bozok (Yozgat, Akdağ, Çubuk, Delüce Özü, Eğri Su), Halep, İçel (Anamur, Ermenek, Gülnar, Silifke), Karaman, Kars-ı Maraş (Kadirli), Kayseri (Malya), Konya Bayburd, Eski il, Karacadağ, Kureyşözü), Kilis, Malatya (Hısn-ı Mansur=Adıyaman), Maraş (Elbistan, Güğercinlik, Keferdiz), Sivas (Eşkinciyan, Tokat Erkilet), Tarsus.
ÇEPNİ (Çebni)	ÜÇOK Gök Han Oğulları	Adana (Dündarlı, Sarıçam, Yüreğir), Aksaray (Koçhisar), Akşehir, Amasya, Ankara, Aydın, Bayburd (Kelkid), Birecik (Araban, Merzüman, Suruç), Bolu (Mudurnu, Todurga), Bozok (Yozgat), Çankırı, Çorum (Osmancık), Diyarbekir (Bertiz, Savur), İçel (Mud), Halep, Hamid (Eğridir, İrle), Hüdavendigâr (Bursa), Karaman, Konya, Karesi (Giresun, İvrindi), Kadirli, Kastamonu (Araç, Ayan­dan, Küre), Kayseri, Konya (Alaşehir, Aladağ, Ilgın, Mahmudlar, Turgud), Kütahya, Maraş, Niğde, Ordu (Ünye), Samsun (Kavak), Sivas, Trabzon (Çepni, Kürtün).
BAYINDIR	ÜÇOK Gök Han Oğulları	Adana (Berendi, Dündarlı, Hacılı, Karaisalu, Kınık, Özer, Yüreğir), Afyon, Aksaray, Akşehir, Alaiye (Alanya), Ankara, Antakya, Ay­dın, Antep, Beğ S. (Sivrihisar), Biga, Birecik, Bolu, Bozok (Yozgat), Çankırı, Çapakçur, Çorum, Denizli, Diyarbekir, Erzurum, Halep (Ağzaz), Hama, Hamid (Burdur, Ağlasun, Eğridir, Gölhisar), Hınıs, Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Mud, Silifke), Karaman, Karesi (Sın­dırgı), Kadirli, Kastamonu (Sinop), Kayseri, Kırşehir, Kilis, Kocaeli (Kandıra), Konya, Kütahya, Malatya (Besni), Maraş, Mardin, Men­teşe, Muğla, Niğde (Develi), Özer (Payas), Saruhan, Sis (Kozan), Sivas, Tarsus, Teke (Elmalu, Kaş, Milli Nah.), Trablusşam, Urfa (Bozili=Bozova).
ÇAVUNDUR (Çavuldur)	ÜÇOK Gök Han Oğulları	Amasya (Gedegra, Geldiklen), Ankara, Çankırı, Çorum, Diyarbekir, Hamid, Karaman, Kastamonu, Konya, Kütahya, Maraş, Niğde, Ordu (Ünye), Samsun (Kavak), Sivas, Trabzon (Çepni, Kürtün).
SALUR	ÜÇOK Dağ Han Oğulları	Adana, Aksaray (Eyüb ili, Koçhisar), Akşehir, Amasya, Ankara, Aydın, Antep, Biga, Beyşehir, Birecik (Araban, Rum Kala), Bozok (Yozgat, Akdağ, Baltı, Çubuk, Kanak, Sorkun), Çorum (Budaközü, Osmancık), Diyarbekir, Erzurum (Kemah, Rum Kala), Halep, Hama, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), Karaman, Karesi, Kadirli, Kastamonu, Kayseri, Kırşehir, Kilis, Konya, Kütahya, Malatya (Kâhta, Samsad, Gerger, Hısn-ı Mansur=Adıyaman), Maraş, Menteşe, Muğla, Niğde, Saruhan, Sivas, Tarsus (Kosun, Kuştemür, Ulaş), Trablusşam, Urfa.
EYMÜR	ÜÇOK Dağ Han Oğulları	Adana (Ayas, Dündarlı, Hacılı, Karaisalu, Berendi, Kınık, Sarıçam), Afyon, Aksaray (Eyüb ili), Akşehir, Amasya, Ankara (Ayaş, Bacı, Çubuk, Kasaba), Arapkir, Aydın (Ayasulug, Alaşehir, Bozdoğan, Fota, Güzelhisar, İzmir, Nif, Sart, Tire, Yenişehir), Antep, Beğ S. (Sivrihisar), Birecik (Ank, Merzüman, Suruç), Bolu, bozok (Yozgat), Çankırı, Çemişkezek (Havik), Çorum, Diyarbekir, Ergani, Erzurum (Kemah, Rum Kala), Halep, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Anamur, Gülnar, Mud, Silifke, Sinanlu), Karaman, Kadirli, Kas­tamonu (Araç, Daday, Sinop), Kayseri, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Kon­ya, Kütahya, Malatya (Besni, Argovan, Gerger, Hısn-ı Man­sur=Adıyaman, Kâhta, Keysun, Samsad), Maraş (Antakya, Elbistan, Güğercinlik, Keferdiz, Kemer, Yenicekale, Zamantı), Mardin, Mem­biç, menteşe (Köyceğiz, Tavas), Niğde (Develi, Karahisar, Şamardı, Ürgüb), Özer (Payas), Ravendan, Saruhan, Sis (Kozan), Sivas, Tarsus, Teke (Elmalı, Milli Nah.), Urfa.
ALAYUNDLU	ÜÇOK Dağ Han Oğulları	Adana (Karaisalu), Aksaray (Bekir, Eyüb ili, Koçhisar), Afyon (Karahisar-ı Sahib), Akşehir (İshaklu), Amasya (Ladik), Ankara, Antep, Beğ S. (Sivrihisar), Bolu, Çankırı, Çorum, Erzurum (Kemah, Kuruçay), Halep, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), İçel, Karaman, Kastamonu, Kırşehir, Konya (Turgud), Kütahya, Maraş, Menteşe, Niğde, Saruhan, Sultanönü (Eskişehir), Trabzon, Urfa.
YÜREĞİR	ÜÇOK Dağ Han Oğulları	Adana (Merkez, Ayas, Berendi, dündarlı, Hacılı, Karaisalu, Kınık, Sarıçam, Yüreğir), Aksaray (Eyüb ili), Ankara, Bayburd (Kelkid), Biga, Birecik, Bozok (Yozgat), Halep, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Gülnar, Karataş), Karahisar-ı Sahip (Afyon), Karaman, Kars-ı Maraş (Kadirli), Kastamonu, Kırşehir, Kilis, Kütahya, Konya, Malatya, Maraş (Elbistan), Menteşe (Köyceğiz, Mekri, Pırnaz), Niğde (Şamardı), Özer (Payas), Sis (Kozan), Sivas, Sultanönü (Eski­şehir), Tarsus (Kosun, Ulaş), Teke (Antalya), Trabzon (Kürtün).
İĞDİR  (Yigdir)	ÜÇOK Deniz Han Oğulları	Adana (Ayas, Berendi, Karaisalu,Karataş, Sarıçam, Yüreğir), Aksa­ray (Koçhisar), Ankara, Aydın, Antep, Bayburd S., Biga, Birecik, Bozok (Yozgat), Çankırı, Erzurum, Halep, Hamid (Ağlasun, Barla, Eğridir, Yalvaç), Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Gülnar, Karataş, Mud), Karaman, Kastamonu, Konya, Kütahya, Malatya (Besni, Argovan, Gerger, Hısn-ı Mansur=Adıyaman, Kâhta, Keysun, Sam­sad), Maraş, Menteşe (Bozöyük, Çine, Köyceğiz, Mazun, Peçin), Muğla, Saruhan (Adala, Akhisar, Demirci, Gördüs, Güzelhisar, Marmara), Manisa, Sivas, Siverek, Sultanönü (Eskişehir), Tarsus (Merkez, Kosun), Teke (Antalya, Elmalı, İğdir, Kaş, Muslu), Urfa (Bozili=Bozova).
YIVA	ÜÇOK Deniz Han Oğulları	Adana (Hacılı, Karaisalu, Kınık, Sarıçam, Yüreğir), Aksaray (Ereğli, Eyüb ili, Hasandağı, Koçhisar), Akşehir, Alaiye (Alanya), Ankara, Antep, Aydın (Alaşehir, Ayasulug, Birgi, Çeşme, Güzelhisar, Honaz, İzmir, Kestel=Nazilli, Sart, Sivrilhisar, Sultanhisarı, Tire), Bayburd (Kelkid), Biga, Birecik (Ank, Araban), Bitlis (Boğnaran), bolu, Bozok (Yozgat, Akdağ, Boğazlıyan, Deliceözü, Sorkun), Çankırı, Çorum, Denizli, Diyarbekir, Erzurum, Halep, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), İçel (Anamur, Ermenek, Gülnar, Mud, Silifke, Silindi, Sinanlu), Karaman, Karesi, Kars-ı Maraş (Kadirli), Kastamonu, Kayseri, Kırşehir (Hacı Bektaş), Kilis, Konya (Eski il, Ürgüb), Kütahya, Malatya (Besni, Hısn-ı Mansur=Adıyaman, Kâhta, Samsad), Maraş (Antakya, Elbistan, Zamantı), Mardin, Menteşe (Balat, Bozöyük, Çine, Eskihisar, Köyceğiz, Mazun, Mekri, Milas, Muğla, Peçin, Tavas, Ula), Niğde (Develi, Karahisar, Ürgüb), Rodos Adası, Saruhan (Akhisar, Güzelhisar, Manisa, İzmir), Sivas, Sultanönü (Eskişehir), Şam, Tarsus, Teke (Antalya, Elmalı, Honaz, İğdir, Kürt), Urfa.
KINIK	ÜÇOK Deniz Han Oğulları	Adana (Kınık, Berendi, Hacılı, Karaisalu, Sarıçam, Yüreğir), Aksa­ray, Ankara, Arapkir, Aydın, Antep, Biga (Balya, Ezine), Birecik, Bolu, Bozok (Yozgat), Çankırı, Çorum, Diyarbekir, Erzurum, Halep, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), Karahisar-ı Sahib (Afyon), Kara­hisar-ı Şarkî, Karaman, Karesi, Kars-ı Maraş (Kadirli), Kastamonu, Kayseri, Kırşehir, Kilis, Kocaeli, Konya, Kütahya, Malatya, Maraş, Menteşe, Niğde, Özer (Payas), Sığla, Sis (Kozan), Sivas, Siverek, Tarsus, Teke, Tekirdağ, Urfa.
BÜĞDÜZ (Bügdüz)	ÜÇOK Deniz Han Oğulları	Adana (Sarıçam, Yüreğir), Aksaray (Hasandağı, Koçhisar), Ankara, Beğ S. (Sivrihisar, Viranşehir), Aydın Bozok (Yozgat), Çankırı, Çorum, Halep, Hamid, Hüdavendigâr (Bursa), Karaman, Konya (Eski il, Koçhisar, Turgud), Kırşehir, Sivas, Sultanönü (Eskişehir).

Oğuz grupları içinde olmakla birlikte, hangi boydan olduğu tam olarak tesbit edilememiş olanlarla, diğer grupların yaşadıkları yerler ise aşağıdaki cetvelde bulunmaktadır.

 

VARSAK	ÜÇOK	Adana (Ayas, Berendi, Dündarlı, Karaisalu, Misis, Sarıçam, Yüreğir), Aksaray (Eyüb ili, Koçhisar), Akşehir, Alanya (Manavgat), Ankara, Antep, Ayradı Kaz., Beğ S. (Sivrihisar), Bozok (Yozgat, Kanak, Sorkun), Çankırı (Keskin), Çorum (Budaközü, Osmancık), Diyarbekir, Halep, Hamid (Eğridir), İçel (Anamur, Bozdoğan, Ermenek, Gülnar, Karataş, Mud, Silifke, Silindi, Sinanlu), Karaman (Aladağ, Bozkır, Eski il, Koçhisar), Kars-ı Maraş (Kadirli), Kayseri, Kırşehir, Kilis, Konya (Bayburd, Ereğli), Kütahya, Maraş, Niğde, Özer (Payas), Sis (Kozan), Sivas, Tarsus (Kosun, Kuştemür, Ulaş), Teke (Antalya), Urfa.
BARAK	Türkmen	Adana, Ankara, Aydın, Beğ S. (Sivrihisar), Bozok (Yozgat), Hamid, Karaman, Kayseri, Maraş, Sis (Kozan), Sivas, Tarsus, Urfa (Kozan Nah.).
ÇUNKAR		Aksaray, Ankara (Bacı), Aydın, Bozok (Yozgat), Karaman, Kayseri, Kastamonu, Kırşehir, Malatya, Mardin, Saruhan, Manisa, Sivas (Sorkun, Budaközü).
KIPÇAK		Adana (Bulgarlu, Dündarlı), Aksaray (Eyüb ili, Hasandağı), Akşehir (İshaklu), Ankara, Aydın, Beğ S. (Sivrihisar), Bozok (Yozgat, Kanak, İli Su), Çankırı, Çorum, Hüdavendigâr (Bursa), Karahisar-ı Sahib (Afyon), Karaman, Kars-ı Maraş (Kadirli), Kayseri, Kırşehir, Konya, Kütahya, Maraş, Manisa, Sivas, Tekirdağ.
MOĞOL		Aksaray, Akşehir, Çorum, İçel, Karaman, Konya, Malatya (Taşili).
EKRAD		Adana (Özer ili), Akşehir (İshaklu), Amasya, Ankara, Aydın, Antep, Beyşehir, Birecik (Ank, Araban, Merzüman, Suruç), Bitlis (Adilcevaz, Ahlat, Keşağı), Bozok (Sorkun), Çemişkezek (Çatalkale, Ribat, Sağman, Vaşgird), Çermik, Diyarbekir (Kulb, Geyki, Şiri Nah., Hasankeyf), Erzurum (Kemah, Rum Kala, Aşağı Tercan, Yukarı Tercan), Halep (Ağzaz, Yarin), Hama, Hınıs (Merkez), Karaman (Bayburd, İshaklu, Koçhisar), Kırşehir, Kiğı (Göçek), Kilis (Çöm), Konya (Akşehir, Bay­burd), Kütahya, Malatya (Besni, Gerger, Erenci, Hısn-ı Mansur= Adıyaman, Kâhta, Samsad), Maraş (Antakya), Mardin (Kûh-ı Mardin, Dinani), Niğde (Bor), Özer (Payas), Sivas, Siverek, Trablusşam, Urfa (Çermik), Vilâyet-i Şark.
ARAP		Aydın (Ayasulug, İzmir, Tire), Biga (Ezine), Birecik, Diyarbekir (Hasankeyf, Mihmurd, Tur, Kulb), Halep (Ağzaz), Kilis (Çöm), Mardin, Sığla (Ayasulug), Siverek, Urfa.

[1] Dulkadırlı Türkmenleri içinde Ceridlerden görünmekte olup, boyu belli olmadığı için buraya konmuştur. KAYNAK

Eyalet ve Sancaklar

ELVİYE-İ VİLÂYET-İ ANADOLU (Anadolu Vilâyeti Sancakları)

	Sancak isimleri		Sancak isimleri		Sancak isimleri
1	Kütahya	2	Saruhan (Şehzade Sancağı)	3	Aydın
4	Karahisar-ı Sahib [Afyon]	5	Ankara	6	Hüdavendigâr [Bursa]
7	Bolu	8	Kocaeli	9	Kastamonu
10	Menteşe	11	Teke	12	Hamid
13	Kangırı [Çankırı]	14	Karesi [Balıkesir]	15	Biga
16	Sultanönü [Eskişehir]	17	Sığla

ELVİYE-İ VİLÂYET-İ KARAMAN (Karaman Vilâyeti Sancakları)

	Sancak ismi		Sancak ismi		Sancak ismi
1	Konya	2	Kayseri	3	İçil [İçel]
4	Niğde	5	Beyşehri [Beyşehir]	6	Aksaray
7	Akşehir	8	Kırşehri [Kırşehir]

ELVİYE-İ VİLÂYET-İ DULKARDİYE (Dulkadırlı Vilâyeti Sancağı)

	Sancak ismi		Sancak ismi		Sancak ismi
1	Maraş [Dulkadırlı]	2	Malatya	3	Sis [Kozan]
4	Antep [Ayntab]	5	Kars (Kars-ı Dulkadriye)	6	Samsad

ELVİYE-İ EYÂLET-İ RUM (Rum Eyâleti Sancakları)

	Sancak ismi		Sancak ismi		Sancak ismi
1	Sivas [Yeni il]	2	Amasya	3	Çorum
4	Bozok [Yozgat]	5	Divriği	6	Canik [Sinop]
7	Arabkir [Arapkir]

ELVİYE-İ EYÂLET-İ ERZURUM [Erzurum Eyâleti Sancakları]

	Sancak ismi		Sancak ismi		Sancak ismi
1	Erzurum	2	Trabzon	3	Karahisar-ı Şarkî
4	Kiğı	5	Pasin	6	İspir
7	Hınıs	8	Çemişkezek	9	Soğman
10	Mazgird	11	Pertek	12	Oltu
13	Batum	14	Bardîz [Berdiz]	15	Mamirvân[Merzüman]
16	Ardanuc	17	Küçük Ardahan	18	Kızucan
19	Tortum	20	Ardahan	21	Pertekrek
22	Livane	23	Kars	24	Şavşat
25	İmirho	26	Acara	27	Malazgird

ELVİYE-İ VİLÂYET-İ HALEP [Halep Eyâleti Sancakları]

	Sancak ismi		Sancak ismi		Sancak ismi
1	Halep	2	Adana	3	Hama
4	Tarsus	5	Birecik	6	A‘zaz ve Kilis
7	Marra [Maarra]	8	Uzeyr [Özer]	9	Selemiye

ELVİYE-İ VİLÂYET-İ ŞAM [Şam Vilâyeti Sancakları]

	Sancak ismi		Sancak ismi		Sancak ismi
1	Şam	2	Kuds-i Şerîf	3	Gazze
4	Trablus [Trablusşam]	5	Safed	6	Nablus
7	Aclun	8	Kerek ve Şavbek (?)	9	Leccun
10	Hums [Humus]	11	Tadmor [Tedmür]	12	Salhat (?)
13	Beyrut ve Sayda	14	Cebele

ELVİYE-İ VİLÂYET-İ DİYARBEKİR [Diyarbekir Vilâyeti Sancakları]

	Sancak ismi		Sancak ismi		Sancak ismi
1	Amid [Diyarbekir]	2	Ruha [Urfa]	3	Harput
4	Ergani	5	Kabur	6	Deyr-i Rahba
7	Siverek	8	Atak	9	Nusaybin
10	Tercil	11	Çermik	12	Rakka
13	Sincar	14	Hısnkeyf [Hasan Keyf]	15	Eğil
16	Çapakçur	17	Eski Musul	18	Cammase
19	Siird	20	Beni Rabi‘a kabilesi	21	Ağçakale
22	Mihrani	23	Kalb [Kulb]	24	Pesyan [Pasyan], Zilan
25	Gence	26	Görgil	27	Hancuk

ELVİYE-İ VİLÂYET-İ VAN [Van Vilâyeti Sancakları]

	Sancak isimleri		Sancak isimleri		Sancak isimleri
1	Van	2	Adilcevaz	3	Bitlis
4	Muş	5	Bargiri	6	Erciş
7	Kârkâr	8	Kesan	9	Ispayrıd
10	Agakîs	11	Nısf-ı Şırvî	12	Vadi-i Beni Kotur

KAYNAK